Żylaki odbytu w ciąży

Wiele artykułów w internecie poświęcono zdrowiu i leczeniu rozmaitych chorób. Wielka ilość osób ma mnóstwo w kwestii medycyny do powiedzenia. Wiadomo, że możemy spotkać wypowiedzi fachowców, specjalistów, którzy znają dany problem i są prawdziwymi autorytetami w wyznaczonych dziedzinach. Jest też grupa osób, które może nie posiadły pełni wiedzy teoretycznej, ale z danym problemem zetknęły się w praktyce. Na końcu są Ci, którzy pragną profilaktycznie zgłębić zagadnienia wybranego schorzenia, by posiąść namiastkę jakiejkolwiek teorii na wybrany temat. W tej grupie jestem ja, a problemem jaki będę poruszał będą żylaki odbytu u kobiet w ciąży.

Myślę, że dobrze wiemy (albo przynajmniej wiemy coś) na temat, czym są krwawnicze guzki (inna nazwa hemoroidów). Przypomnę zatem, że hemoroidy są, z punktu widzenia medycyny, naturalną częścią ludzkiego ciała. Często ludzie leczący się na tę chorobę mówią, iż leczą hemoroidy, co jest stwierdzeniem błędnym. Natomiast żylaki odbytu są już oczywistym wskazaniem do leczenia i tymi powinniśmy się przejmować. To powiększone hemoroidy, które, w zależności od zaawansowania choroby, powodują swędzenie, krwawią lub wypadają.

Żylaki odbytu – przyczyny występowania w ciąży

Na żylaki szczególnie narażona jest specyficzna grupa osób, mianowicie kobiety w ciąży. Dość często objawiają się one na nogach, ale bywa, że występują również w pochwie lub odbycie. Ich pojawianiu sprzyjają naturalnie występujące wówczas czynniki, jak: przybieranie na wadze, zwiększenie objętości krążącej w organizmie krwi, ucisk powiększającego się płodu i macicy na naczynia żylne w miednicy, zmniejszenie sprężystości naczyń żylnych na skutek rozkurczania mięśni gładkich w ścianach żył.

Żylaki odbytu w okresie ciążowym bywają szczególnie niebezpieczne, bowiem w momencie ich pęknięcia istnieje ryzyko wystąpienia krwawienia, a nawet zakażenia. Usuwanie chirurgiczne w czasie ciąży nie jest wskazane, podobnie jak leczenie farmakologiczne. Każdy lek może bowiem oddziaływać na płód.

Bywa, że schorzenie ustępuje po porodzie samoczynnie. Jeżeli tak się nie staje, wtenczas należy skonsultować się ze specjalistą. On na pewno doradzi, jak powinna przebiegać kuracja.